College #1: Van 1.0 Naar 3.0

Sinds het internet een standaard medium is geworden in de Westerse wereld, is er steeds meer vraag naar een nieuwe manier van onze samenleving te organiseren. Deze blog is geschreven naar aanleiding van het college Beeldcultuur (1).

Van 1.0 naar 3.0
Waar vroeger alle macht in handen lag van een selecte groep mensen, zowel op kleine schaal zoals binnen het onderwijssysteem als op grote schaal zoals de regering van een land. Informatie werd slechts van boven af verspreid en er was geen enkele interactie tussen deze instituties en ons, het volk. Deze uitgangssituatie wordt ook wel de 1.0 situatie genoemd. Deze wordt vooral gekenmerkt door zijn statische karakter.

Vooral door de ontwikkeling van het internet, een platform waarin iedere contributeur gelijkwaardig is, is een zogenaamde 3.0 situatie een mogelijkheid. Op het internet wordt er informatie uitgewisseld in plaats van deze door te geven. Er wordt een grote nadruk gelegd op interactie. In de 3.0 situatie is de afstand tussen instanties en ons bijna verdwenen.

1.0 en 3.0 in het onderwijs
Het onderwijs in de 1.0 situatie is statisch, met de leraar of professor die boven de leerling staat, en de leerlingen door middel van hoorcolleges in zijn kennis deelt. In de 3.0 situatie zouden deze hoorcolleges volledig verdwenen moeten zijn, en nemen dynamische onderwijsvormen waar constante feedback centraal staan over. Een voorbeeld hiervan is de vooruitstrevende website ted.com, waar een grote verzameling zogenaamde TedTalks met de wereld worden gedeeld. Dit zijn korte presentaties over verscheidene onderwerpen, die door iedereen gratis bekeken kunnen worden. Een ander voorbeeld is het schrijven van een blog waarop medestudenten en de leraar kunnen reageren en opbouwende kritiek kunnen geven.

Reflectie
Er zijn zowel voor- als nadelen aan deze manier van lesgeven. Als nadeel kan genoemd worden dat het leerlingen onzeker maakt. Op mijn middelbare school is er al eens geëxperimenteerd met het lesgeven conform de 3.0 situatie (2) en een groot deel van mijn medeleerlingen voelden zich "in het diepe gegooid" en onzeker over wat er van ze verwacht werd. Het experiment was onsuccesvol in de zin dat de consensus was dat men tijdens het experiment minder had geleerd over de stof dan tijdens de standaard 1.0 lessen. Tijdens het experiment werd er absoluut geen begleiding gegeven tenzij de leerling hierom vroeg. Dit verschilt met de aanpak tijdens de cursus Beeldcultuur, waar er eerst wordt uitgelegd hoe deze vorm van onderwijs werkt, en de leerlingen in de loop van de cursus steeds vrijer worden gelaten.

Daar tegenover staan de voordelen, waaronder het feit dat er meer vaardigheden worden aangeleerd in de 3.0 situatie. Communicatie tussen leerlingen onder elkaar en de leerlingen met de leraar staat centraal, waardoor het sociale aspect en het zich kunnen uitdrukken word getraind. Ook het kunnen geven van presentaties is waardevol in de latere carrière van universitaire studenten.

Het succesvol zijn van een 3.0 onderwijsvorm ligt aan talloze factoren (niet vergeten moeten worden bijvoorbeeld de mate van vrijheid, de leeftijd van studenten of de leservaring van de docent). Alleen de tijd zal ons leren hoe dit nieuwe leren uitpakt voor de Beeldcultuur studenten van dit jaar.

Bronnenlijst: 
1. Beeldcultuur, Tilburg Universiteit, 2012
2. Levensbeschouwing, Bernardinuscollege, 2010